บทที่ 72 ตอนที่ 72

แล้วโลกทั้งใบของปาณนิศาก็แตกกระจายอย่างรุนแรงเมื่อลิ้นแกร่งของคนตัวโตละเลียลงมาหา เขาดูดเม้มดูดกลืนทุกหยาดหยดแห่งความหอมหวานอย่างสนิทสนม ปาดละเลงด้วยลิ้นจนสาแก่ใจแล้วนั่นแหละถึงได้ผละออกห่างและแทนที่นิ้วมือของตัวเองด้วยความใหญ่โตมหึมาทันที

“อ๊ะ... อ๊า...”

“แน่นเหลือเกินทูนหัว... แน่นมาก...”

ชายหน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ